ชีวิตเปลี่ยนจากวันวาน - ชีวิตเปลี่ยนจากวันวาน นิยาย ชีวิตเปลี่ยนจากวันวาน : Dek-D.com - Writer

    ชีวิตเปลี่ยนจากวันวาน

    คนจะดังมันก็ดังได้เพียง(ชั่ว)ข้ามคืน........อีกหนึ่งเรื่องสั้นๆของเชือกผูกลม

    ผู้เข้าชมรวม

    270

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    270

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  หักมุม
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  27 พ.ย. 48 / 19:16 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      เมื่อสองวันก่อน ผมยังคงเป็นเพียงแค่ชายหนุ่มธรรมดาที่ไม่มีใครรู้จัก   มีชีวิตที่ปกติคบเพื่อนฝูงสรวลเสเฮฮาตามประสา   ไปไหนมาไหนโดยไม่ต้องสนใจใคร    จนกระทั่งผมได้พบเข้ากับ ผู้หญิงที่ผมแอบหลงรักมานาน  วันนั้นเราพบกันโดยบังเอิญระหว่างทางหลังจากที่ผมกำลังกลับจากงานวันเกิดเพื่อน  ต่อจากนั้นชีวิตผมก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง....

            วันนี้เพียงก้าวแรกที่ผมได้ย่างเหยียบลงพื้น  ในสถานที่ที่คุ้นเคย  แสงไฟวูบวาบจากกล้องของกองทัพนักข่าวก็ประดังประดาขึ้นอย่างวุ่นวาย  นักข่าวพากันสุมรุมล้อมถ่ายภาพของผมไว้    ชาวบ้านพอรู้ข่าวว่าผมจะกลับมาที่นี่ ต่างก็พากันมามุงดูอย่างหนาตาทำให้แลดูอึดอัด  ไม่ต่างอะไรกับพี่เบิร์ดนัดพบแฟนคลับไม่เพียงแค่นั้นแต่ทว่า ไม่ว่าผมจะขยับตัวทำอะไรก็ดูจะเป็นที่สนใจของผู้คนบริเวณนั้นไปเสียหมด  มิหนำซ้ำยังมีหลายคนพยายามที่จะเข้ามาถึงตัวผม  เหมือนพวกคลั่งไคล้  ขอเพียงแค่สัมผัสก็มีความสุข  ผมจึงต้องมีบอดี้การ์ดคอยกันคนเหล่านั้นไว้เกรงว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับผม
            แน่นอนขณะนี้ผมคือคนดัง เป็นคนที่มีแต่คนรู้จักและให้ความสนใจ  ณ ที่แห่งนี้ทุกอิริยาบถของผมถูกจับจ้องจากสายตาของนักข่าว และผู้คนที่มาห้อมล้อมซึ่งก็เป็นจำพวกชาวบ้านทั้งเด็กและผู้ใหญ่รวมไปถึงคนแก่  บรรยากาศของที่ตรงนี้ดูอึดอัดขึ้นเมื่อฝูงชนเริ่มทยอยกันเข้ามามากกว่าเก่า   จนตำรวจต้องวางกำลังกั้นฝูงชนที่มารอเฝ้าดูผมไว้    
          
            อากาศร้อนอบอ้าวขึ้นอย่างรู้สึกได้  จากความหนาแน่นของผู้คนบวกกับแสงแดดอันแรงกล้าที่โลมเลีย   ทำให้ผมหิวน้ำ  เพียงแค่ผมเอ่ยปากบอกก็มีตำรวจเอาน้ำมาให้กิน  เมื่อผู้คนที่มามองเห็นผมกินน้ำก็สร้างเสียงฮือฮาเป็นการใหญ่
            
           กระทั่งถึงเวลาสำคัญที่คนดังอย่างผมต้องกระทำในวันนี้ได้เริ่มต้นขึ้น    ตัวแสดงอีกหนึ่งคนซึ่งเป็นผู้หญิงได้มาถึงพร้อม    เราก็พร้อมที่จะเริ่มต้นทันที     ผู้หญิงคนนี้เธอรับบทเป็นหญิงสาวที่ถูกชายหนุ่มกระทำชำเราบังคับและข่มขืน  ซึ่งเธอได้พยายามต่อสู้ดิ้นรนแต่แล้วก็ต้องเสียชีวิตจากการต่อสู้กับชายหนุ่มคนนั้น    และตัวฆาตกรคนนั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นคนรู้จักของเธอเอง   ผู้ชายที่แอบหลงรักเธอมานาน  
        
            ผู้คนที่มารุมล้อมมุงดู    ต่างส่งเสียงตะโกนร้องกันอย่างอึกทึก จนทำให้สมาธิของผมและเธอเสียถึงกับต้องสะดุ้งตกใจในหลายๆครั้งที่ผู้คนตะโกนเข้ามา   จนตำรวจต้องคอยกันคนเหล่านั้นเป็นพิเศษ  ทำให้การดำเนินงานแสดงต้องติดขัดในหลายจังหวะ
          
           พวกนักข่าวยังคงไม่หยุดถ่ายภาพของผมที่กำลังดังและเธอหญิงสาวผู้ชแสดงอีกคน     ขณะนั้นเองได้มีผู้ชายคนหนึ่งวิ่งหลุดออกมาจากแนวกั้นของตำรวจ  เขาวิ่งปรี่ตรงมาที่ผม   แต่แล้วบอดี้การ์ดก็มาจับเขาไว้ได้ทันก่อนถึงตัว  สร้างเสียงฮือฮาได้มากเลยทีเดียว  แถมพวกนักข่าวยังได้ภาพเด็ดๆไปลงหนังสือและนิตยสารอีกต่างหาก
            พอทุกอย่างตรงที่นี้เสร็จสิ้น  ผมก็ถึงคราวต้องเดินทางกลับซึ่งต้องเดินฝ่าฝูงชนออกไป ความรู้สึกตื่นเต้นระคนหวาดกลัวก็ผสมปนเปกันไปหมดในหัวผม    เมื่อผู้คนเหล่านั้นต่างก็ต้องการแหวกแนวป้องกันของบอดี้การ์ดเข้าหาผมกันทั้งนั้น
            
            แต่ก่อนที่ผมจะเดินไปถึงรถที่จอดรออยู่อีกเพียงไม่กี่เมตร    บอดี้การ์ดก็กั้นผู้คนไม่อยู่  ชายผู้หนึ่งซึ่งเล็ดลอดมาจากแนวกั้นก็ตรงสู่ผม  แววตาและสีหน้าของเขาไม่เป็นมิตรนัก  
      “ไอ้ชาติหมา!!!”   แล้วผมก็ลงไปนอนกองกับพื้นด้วยแรงถีบจากฝ่าเท้าของเขาโดยที่ผมไม่สามารถตอบโต้ใดๆได้เลย  เพราะสองแขนของผมใส่กุญแจมือ    และเพียงแค่วูบของลมหายใจ  ฝ่าเท้าของฝูงชนที่กรูเข้ามาก็ระดมกระทืบลงบนตัวผมพร้อมกับคำด่าทอคนสารเลว  ทั้งหมัดและรองเท้ากระหน่ำเข้ามาดั่งห่าฝน
          
           แน่นอนหลังจากการที่ผมได้กระทำสิ่งที่ผิดและเลวร้ายกับเธอไปในคืนนั้น   การโดนลงประชาทัณฑ์ระหว่างการทำแผนประกอบคำรับสารภาพในครั้งนี้ คงเป็นเพียงปฐมบทของการลงโทษเท่านั้น  แม้จะเจ็บปวดร่างกายเจียนตายเพียงใด    สุดท้ายโทษประหารที่สมควรก็ยังคงรออยู่เบื้องหน้า

      ............................................
           ในคืนนั้นผมบอกรักเธอ ด้วยความกล้าจากฤทธิ์ของสุรา   แต่แล้วเธอกลับมีทีท่ารังเกียจและหวาดกลัวผม  เธอพยายามที่จะเดินหนีไป    เธอขัดขืนและดิ้นรนผมกอดเธอไว้พร้อมเอามือปิดปากไม่ให้เธอตะโกนร้อง   ผมก็ยังพร่ำบอกกับเธอตลอดว่าผมรักเธอแต่เธอก็ดิ้น    สุดท้ายด้วยอารมณ์ชั่ววูบผมเหวี่ยงเธอจนเสียหลักร่างเธอกระเด็นลงนอนกับพื้นหญ้าข้างทาง   ผมตามลงไปเอาตัวผมทับเธอไว้โดยที่มือก็ยังปิดปากเธอ ถนนสายนี้เปลี่ยวนักแสงไฟก็น้อยและสลัว ผู้คนไม่มี   จะมีก็แค่เพียงเราสองคน  เธอดิ้นรนขัดขืนแล้วหมัดจากแรงแขนของผมก็ลงน้ำหนักที่ท้องของเธอจนแน่นิ่งไป  ผมลากเธอเข้าไปในพงหญ้าข้างทางที่ลึกขึ้นและลับตาคนมากขึ้น   มือผมปิดปากเธอไว้กลัวเธอร้อง .......  

           จากนั้นเมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น เธอก็หมดลมหายใจเสียแล้วด้วยความหื่นและป่าเถื่อนของผม ด้วยมือนี้เองที่ปิดปากปิดจมูกเธอไว้นานขณะที่ราคะพุ่งพล่าน    ในทันควันเสียงรถมอเตอร์ไซต์สายตรวจของตำรวจก็ดันวิ่งผ่านเข้ามาขณะที่ผมได้ทิ้งร่างของเธอให้นอนจมอยู่ตรงนั้นแล้วผมเดินออกมาเหมือนเช่นคนปกติ     แต่แล้วสายตรวจก็หยุดจอดเรียกผมเพื่อตรวจสอบ  หลักฐานชิ้นสำคัญปรากฏอยู่บนใบหน้า   รอยเล็บข่วนเป็นแนวพาดระหว่างแก้มมันฟ้อง     ตำรวจอีกหนึ่งนายจึงเดินค้นบริเวณนั้นแล้วได้พบร่องรอยของพงหญ้าที่ถูกแหวกเป็นทางลึกเข้าไป   สู่ร่างของหญิงสาวที่นอนแน่นิ่งไร้สิ้นลมหายใจในสภาพยับเยิน.......ผมถูกจับทันที  แล้วชีวิตนี้ก็ได้เปลี่ยนไปสู่ความมืดมนเพราะผลจากการกระทำ

      ...........จบ.........
      ยังมีเรื่องสั้นหักมุมอีกหลายเรื่องให้ได้อ่านกันอีกเพียงพิมพ์คำว่า เชือกผูกลม ลงในช่องค้นหานักเขียนเท่านั้น

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×